Ήταν ο Γιάννης και ο Παναγιώτης στο σινεμά και έβλεπαν μια ταινία. Μπροστά τους ήταν ένας καράφλας, γεροδεμένος και ψηλός. Λέει ο Γιάννης:
- Βάζουμε στοίχημα 5 ευρώ να του δώσω φάπα χωρίς να με σπάσει στο ξύλο;
Παναγιώτης : - Εντάξει.
Του ρίχνει την φάπα ο Γιάννης. "ΠΑΦ".
Γιάννης : - Ρε, Γιώργο, εσύ είσαι;
Καράφλας : - Δεν είμαι ο Γιώργος.
Γιάννης : - Συγνώμη.
Δεν τον έσπασε στο ξύλο ο καράφλας.
Γιάννης : - Δώσε τα 5 ευρώ.
Ο Παναγιώτης τι να κάνει, του τα δίνει τα 5 ευρώ.
Μετά από 10 λεπτά.
Γιάννης : - Βάζεις στοίχημα άλλα 5 ευρώ να του δώσω πάλι μία φάπα χωρίς να με δείρει;
Παναγιώτης : - Βάζω , τώρα δεν μπορεί, θα σε δείρει.
Ρίχνει ο Γιάννης στον καραφλό την φάπα. "ΠΑΦ"
Γιάννης : - Ρε, Γιώργο εσύ είσαι σίγουρα! Δεν μπορεί!
Καράφλας : - Κύριε, σας το είπα, δεν είμαι ο Γιώργος.
Γιάννης : - Δεν γίνεται τέτοια ομοιότητα
Καράφλας : - Πολλοί άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους.
Γιάννης : - Εντάξει, συγνώμη.
Ο Γιάννης πάλι κέρδισε το στοίχημα και παίρνει πάλι άλλα 5 ευρώ.
Ο Καράφλας φεύγει από εκείνη την θέση που καθόταν και πάει να κάτσει πιο πάνω.
Γιάννης : -Βάζεις στοίχημα άλλα 5 ευρώ να πάω εκεί πάνω και να του ρίξω άλλη μία φάπα;
Παναγιώτης : - Βάζω. Τώρα σίγουρα θα σε δείρει, σίγουρα.
Πάει ο Γιάννης πιο πάνω να κάτσει. Πάει στον καράφλα και του ρίχνει μία φάπα και του λέει:
- Εδώ είσαι, ρε Γιώργο, και ρίχνω φάπες στον άλλον συνέχεια;